Każda budowa mała lub duża zaczyna się od wykopów. Zgodnie z zaleceniami projektanta na terenie budowy robotnicy wykonują odpowiednie wykopy. Pod projektowane budynki są wykonywane wykopy: Nieraz są one stosunkowo małe i niezbyt głębokie (na przykład pod budynki jednorodzinne, budynki gospodarcze na wsi). Mogą też być wykopy dużo większe (na przykład pod wielorodzinne budynki mieszkaniowe). Mogą też być wykonywane wykopy bardzo wielkie na przykład przeznaczone pod obiekty przemysłowe lub sklepy wielkopowierzchniowe. Te wykopy muszą być na bieżąco zabezpieczane przez robotników, aby na tym etapie nie narażać robotników pracujących w wykopach. Brak bieżącego zabezpieczenia wykonywanych wykopów naraża pracujących w nich robotników na zasypanie przez ziemię (piasek, żwir), która w każdej chwili może obsunąć się ze ściany. A to jest poważne zagrożenie życia pracujących w wykopie robotników. Podstawowym sposobem zabezpieczenia wykopów jest szalowanie wykopów. Przedmioty wykorzystywane do szalowania wykopów określa się jako szalunki do wykopów. To szalowanie nazywa się także deskowaniem, bo w przeszłości umacniano wykopy deskami z różnych rodzajów drewna. Przy wykonywaniu niewielkich obiektów kanalizacyjnych wykorzystuje się także lekkie szalunki aluminiowe. Przy wykopach dla budownictwa mieszkaniowego używa się szalunki średnie. Przy wykopach przeznaczonych pod obiekty przemysłowe wykorzystuje się szalunki z grubej blachy stalowej. Określa się jako szalunki ciężkie.
Systemy deskowań (inaczej szalunki stropowe) umożliwiają podtrzymywanie stropu. Na szalunek stropowy składają się stemple (nazywane też podporami). Muszą być one bardzo równomiernie rozmieszczone, aby później prawidłowo zalać stropy betonem. Na tych stemplach układa się dźwigary: z płyt OSB lub szalunków drewnianych. Można do tego wykorzystać tak zwany stolik szalunkowy, który korzystając z dźwigu montuje się na przygotowane podpory. Tak wykonany szalunek umożliwia położenie prętów zbrojeniowych oraz przygotowanie wieńca. Ten stolik szalunkowy wykorzystuje się przy wielkich budowach ze stropami wielkopowierzchniowymi.
Fundamentowanie
Fundament jest elementem (częścią) obiektu, która rozkłada ciężar obiektu (budynku lub budowli) na teren znajdujący się pod tym obiektem.
Fundamentowanie pomaga w sposób bezpieczny rozłożyć ciężar budynku na znajdujący się pod nim teren.
Fundamentowanie jest to dziedzina nauki oraz wchodzi także w zakres działalności inżynierskiej. W ramach tego zakresu znajduje się zaprojektowanie i wykonanie fundamentów pod dany obiekt (budynek lub budowlę) oraz wykonanie odpowiednich zabezpieczeń. Jest to szczególnie ważne jeżeli na przykład pod budynkiem stan wód gruntowych ulega zmianie.
Stan i rodzaj gruntu znajdującego się pod projektowanym obiektem (budynkiem lub budowlą) decyduje o określeniu, jakie będzie osadzenie obiektu na gruncie pod nim. Może być wykonywane jako osadzenie bezpośrednie lub pośrednie. Osadzenie (posadzenie) bezpośrednie wystąpi wtedy, jeżeli obciążenie gruntu pod obiektem nie jest zbyt duże, bo warstwa gruntu jest odpowiednio wytrzymała. Osadzenie pośrednie wystąpi wtedy, kiedy obciążenie gruntu pod obiektem (budynkiem lub budowlą) jest zbyt duże. Na przykład odpowiednio stabilny i twardy grunt pod obiektem znajduje się zbyt głęboko. Wtedy jest konieczne zabezpieczenie ścian wykopu pod budynkiem. Dla prawidłowego spełnienia roli przez fundament podstawowym warunkiem przy osadzeniu pośrednim jest realizacja stanu granicznego nośności gruntu pod obiektem.
Najnowsze komentarze